"Gwiazd naszych wina" [FILM]

Tytuł: "GWIAZD NASZYCH WINA"
Autor książki: John Green
Data premiery: 6 czerwca 2014 r.
Długość filmu: 2 h 5 min
RECENZJA

Tym razem rozpoczynam recenzją filmu, który bardzo chciałabym Wam polecić :)
Mowa oczywiście o „Gwiazd naszych wina”. Ekranizacja weszła do kin dość dawno, więc pewnie większość z Was już ją widziała. Jednak na pewno znajdą się i tacy, którzy do kina dopiero się wybiorą i zastanawiają się czy te wszystkie pochlebne recenzje i wysoka ocena na znanej stronie filmowej są prawdziwe, czy wynikają raczej z silnych emocji związanych z czytanym wcześniej Greenem.
Moi drodzy, zapewniam Was, że te oceny są… za niskie.

Jak dobrze pamiętacie, książka Johna Greena wywarła na mnie tak duże wrażenie, że nie byłam w stanie napisać o niej recenzji. Zamiast tego wstawiłam bardzo krótki tekst, który mówił więcej niż tysiąc słów. Już wtedy byłam pewna, że gdy tylko film pojawi się w kinach, na pewno na niego pójdę. Tak też się stało. I muszę powiedzieć, że świetny film w świetnym towarzystwie to najlepsza definicja wczorajszego dnia. Bo chociaż sala nie była zapełniona (skutek wczesnej godziny), to jednak wpływ filmu dało się odczuć i zobaczyć. A stwierdzenie, że „cała sala zalała się łzami” nie jest przesadzone. Domyślam się jak to musiało wyglądać w dniu premiery :)

Książkę czytałam niedawno, więc pamiętałam ją doskonale. Okazało się, że ekranizacja jest zgodna z papierowym pierwowzorem w 99,9%! Zgoda, twórcy pominęli kilka fragmentów (które nie były istotne i dlatego można im to wybaczyć), ale to co zostało pokazane było jak najbardziej zgodne. Jedynym elementem, który się różnił był pobyt w amsterdamskiej restauracji, gdzie bohaterowie siedzieli w budynku, podczas gdy w książce mieli doskonały widok na to, co działo się na zewnątrz. Sami przyznacie, że to również zbyt mały szczegół, by go roztrząsać. Dlatego właśnie jestem niezmiernie mile zaskoczona i bardzo chętnie na film wybrałabym się ponownie. Według mnie całość była strzałem w dziesiątkę. Aktorzy doskonale dobrani (nie byłam do nich przekonana po zwiastunie), muzyka świetnie dopasowana do sytuacji (soundtrack również nie zwalił mnie z nóg gdy go słuchałam po raz pierwszy), a o odwzorowaniu oczywiście już napisałam. Zgadzało się wszystko, poczynając od dialogów, przez ubrania, a kończąc na sytuacjach i scenerii. Większość scen wyobrażałam sobie dokładnie tak samo. W mojej wyobraźni jedynie Van Houten był inny, ale ta wersja jego persony nie była najgorsza.

Podsumowując – cieszę się, że poszłam na ten film i mam nadzieję, że pozostałe dzieła Johna Greena także zostaną zekranizowane z tak ogromną dokładnością. Pobyt w kinie był czystą przyjemnością, czego nie mogłam powiedzieć, gdy pisałam o „Mieście kości”. Tym razem z sali wyszłam z uśmiechem na twarzy, a u mojego boku szło przeświadczenie, że kupię DVD, gdy tylko będę miała okazję. Jeśli szukacie dobrego filmu na wieczór i macie parę drobnych, to zachęcam Was, by wydać je na bilet do kina i udać się na „Gwiazd naszych wina”. Warto!

6/6
I pamiętajcie – wszystko zależy od gustu.

~ Agnes