Dzisiaj filmowo

Tytuł: "Sekretne życie zwierzaków domowych"
Data premiery: 23 września 2016 r.

RECENZJA

Nie będę się rozpisywać za bardzo na temat tej bajki. Jednak ze względu na niezwykle skrajne opinie o niej, postanowiłam dorzucić trzy grosze ze swojej strony.

"Sekretne życie zwierzaków domowych" to film, o którym można pisać wiele. Jest zabawny, mądry, bardzo dopracowany. Postacie są przepięknie wykreowane, a ich zachowanie doskonale odzwierciedla poczynania naszych prawdziwych zwierzaków domowych. Do tego dochodzi bajeczna grafika, barwność i odpowiednio dobrana muzyka. Twórcy bajki mogą więc być z siebie dumni - spisali się świetnie.

Co z samą historią? Wychwyciłam w niej wiele wątków, które mogą być dobrym początkiem długiej rozmowy z dziećmi, czy zwyczajnych rozmyślań dorosłych osób. Po obejrzeniu "Sekretnego życia zwierzaków domowych" można bowiem poruszyć tematykę rodzeństwa (zarówno tego, które po latach pojawia się w domu, jak i przybranego), wykluczenia społecznego, biedy, niepełnosprawności, straty, samotności, mądrości starszych, generalnie emocji (dobrych i złych), podziału na "lepszych" i "gorszych", a nawet tego, w jaki sposób sytuacja wpływa na działania i sposób myślenia. Bez względu na to, czy dorosłym ta historia się spodoba czy też nie, poruszana w niej tematyka jest naprawdę różnorodna (nawet jeśli bohaterowie nie mówią o powyższych rzeczach wprost).

Co więcej, już dawno nie bawiłam się tak dobrze podczas oglądania bajki. Humor. Humor i wspaniała opowieść - tak bym ujęła całość. A jednak nie każdy był zadowolony. Zdarzały się rodziny, które z seansu wychodziły wcześniej. To dlatego, że niektóre fragmenty (dotyczące w szczególności czarnych charakterów) straszyły młodsze (dwu-, trzyletnie) dzieci. Te starsze bawiły się tak samo dobrze jak ich rodzice. Zatem... Jeśli macie jakiś wolny wieczór i chcecie dobrze się bawić - pędem do kina, bo warto :)

~ Agnes

"Małe życie"

Tytuł: "Małe życie"
Autor: Hanya Yanagihara
Wydawca: W.A.B.
Data premiery: 27 kwietnia 2016 r.
Ilość stron: 816
Okładka: twarda
Cena: 59,99 zł
ISBN: 978-83-280-2648-3

RECENZJA

Brakuje skali, by ocenić tę książkę. To bez wątpienia najlepsza powieść, jaką czytałam w całym swoim życiu. Arcydzieło. Majstersztyk.

To po prostu jedna z tych książek, przy których chciałoby się, żeby każdy poznał jej treść. I nie można znieść myśli, że wielu jej nie pozna. A powinni. MUSZĄ ją przeczytać. Bo z tą książką życie się zmienia. I przy tej książce człowiek się śmieje i przy niej płacze i przy niej jest zirytowany i zazdrosny... I tak bardzo chce ją czytać dalej i tak okropnie nie chce jej czytać, żeby za szybko jej nie skończyć. A autorka tak doskonale oddaje emocje, opisuje uczucia w taki sposób, tak przerażająco adekwatny, idealny sposób, że nie da się trzymać swoich własnych emocji pod kontrolą. I z każdą kolejną stroną człowiek zaczyna się cieszyć, że ta książka do niego trafiła i nie może uwierzyć, że poznaje tę historię. I już wie, że kac po tej książce będzie okropny. I że kolejna książka będzie zbyt słaba, bo tej nic nie przebije. Hanya Yanagihara łamie każde możliwe tabu w tak boleśnie prawdziwy sposób, że czytelnika przeraża realność sytuacji, o których czyta, bo wie, że to się dzieje. Że to może być każda osoba na ulicy, że to może być on sam. I zaczyna się zastanawiać jak zwykły człowiek, zwyczajna kobieta mogła stworzyć coś takiego. Jak mogła to napisać, skąd taki pomysł. Bo to zbyt doskonałe żeby wyszło spod ręki człowieka.

Kiedy czytałam tę książkę, chciałam ją skończyć i nie chciałam jej kończyć. Nie chciałam, żeby ta historia się skończyła. Ale w końcu musiałam odczytać treść ostatniej strony, ostatnie zdanie... Musiałam odczuć całą sobą ostatnią kropkę. I to było najgorsze, bo później pozostał już tylko potok łez. Ponieważ ta opowieść jest prawdziwa. Jest życiowa. Nie ubiera fabuły w cukierkowe fantazje i nie wprowadza czytelnika w szereg nierealnych zdarzeń. Takie rzeczy naprawdę się dzieją. Jednak znacznie łatwiej jest o nich nie wiedzieć, omijać je, nie myśleć o nich, niż zdać sobie z nich sprawę. Dlatego właśnie każdy powinien poznać tę opowieść. Dlatego właśnie tak bardzo brakuje mi słów, by oddać jej doskonałość. Polecam.

P.S. Jest jeden utwór, który idealnie pasuje do książki... Pierwszy raz zdarzyło mi się w tak doskonały sposób dopasować te dwie rzeczy. I nie chodzi mi o słuchanie muzyki w trakcie czytania - po prostu dla mnie ta książka i ten utwór idealnie się uzupełniają. Doskonale odzwierciedlają o co w tym wszystkim chodzi. Mam tu na myśli Five Finger Death Punch - Remember Everything.

~ Agnes